متولیان فرهنگی پاسخ دهند؛ مقصر کیست!؟
فوتبالیست امروزی که مزه پول آنچنانی را هم چشیده است به‌تدریج از مسیر اصلی خود منحرف می‌شود و به سمت ناکجاآباد می‌رود!
از جوانی که تا دیروز در محیطی کوچک ورزش می‌کرده و حالا در محیطی بزرگ‌تر ورزش می‌کند چه انتظاری می‌توان داشت؟
آیا می‌توان توقع داشت چنین ورزشکاری با تحصیلات اندک و سطح پایین مثل آدمی پخته و با تجربه در جامعه رفتار کند؟ ما از یک فوتبالیست جوان صحبت می‌کنیم که از قضا قرارداد میلیاردی هم می‌بندد؛ ولی به موازات این پول کلان رشد فرهنگی نداشته است!
شاید حق با دکتر «علیرضا اسدی» دبیرکل فدراسیون فوتبال باشد که در نشست اخیر مسئولان در این فوتبال کشور، انگشت روی نکته بسیار مهمی بگذارد و بگوید: «در حالی که بازیکنان بسکتبال و والیبال از کلاس کاری بالاتری برخوردارند، متاسفانه سواد فوتبالیست‌های امروزی بسیار پایین است و مدارس فوتبال هم کاری در این زمینه انجام نداده‌اند!»
متاسفانه فوتبالیست امروزی که مزه پول آنچنانی را هم چشیده است به‌تدریج از مسیر اصلی خود منحرف می‌شود و به سمت ناکجاآباد می‌رود! بازیکنی که تازه به پایتخت و تیم بزرگ آمده و هر روز به طرفداران خود امضاء می‌دهد یا عکس یادگاری با آنها می‌اندازد و به طور حتم هضم این همه توجه برایش بسیار سخت خواهد بود! حال اگر در روزهای آغازین فوتبالش و همان طور که دکتر «علیرضا اسدی» اشاره کرده، درست تربیت می‌شد، قدر مسلم گفتار و رفتارش عوض شده و به این حال و روز نمی‌افتاد!
به جرأت می‌توان گفت یکی از دلایل ریزش تماشاگر همین اتفاقات است. مردم با دیدن اینها به ورزشگاه‌ها نمی‌روند حال آنکه همه فوتبال ما این نیست.
چه در گذشته‌های دور با دکتر امید مسعود برومند و دکتر حبیب زرین نام و چه گذشته‌های نزدیک‌تر با دکتر بیژن ذوالفقارنسب و دکتر محمد دادکان و دکتر محمدزادمهر و مهندس حسین کلانی و... فوتبال ایران افراد تحصیلکرده‌ای به خود دیده است. نماد فوتبال امروز ایران مهندس «علی دایی» هم دارای موقعیت ممتازی در دنیاست و هم تحصیلات عالیه دارد.
چه بسا یکی از دلایل اصلی موفقیت مهندس «علی دایی» در دنیای فوتبال به تحصیل در رشته متالوژی در دانشگاه صنعتی شریف برگردد. سوادی که جهان‌بینی این قهرمان را وسیع‌تر و کمک کرد تا «دایی» آقای گل جهان هم شود و به پیراهن بایرن مونیخ آلمان برسد.
البته می‌توان در این میان یک سوزن به خودمان زده و یادآور شویم ما رسانه‌های گروهی هم در این ماجرا بی‌تقصیر نیستیم. تقصیرات مسئولین مدارس فوتبال کشور که بیشتر به فکر سودجویی هستند به جای خود، اما ما رسانه‌ها با برجسته‌کردن قهرمانان پوشالی هرچه بیشتر آنان را باد می‌کنیم تا بالا و بالاتر رفته و از آن بالا سنگ به سوی همه پرتاب کنند!
چه ایرادی دارد به جای برخی از فوتبالیست‌های بی سواد از «علی دایی» و ورزشکاران تحصیلکرده‌ای بنویسیم که مایه مباهات یک مملکت هستند؟ باور کنید رسانه‌ها در این زمینه خیلی می‌توانند تاثیرگذار باشند.
