آینده مبهم کارلوس کی‌روش
معمولا کی‌روش اینگونه نبود که امروز هست، او جواب «های» را با «هوی» می‌داد، با این حال اما این روزها که برخی منتقدینش برای فرار از پاسخگویی به افکار عمومی پس از شکست، کی‌روش را با عباس آقا مقایسه می‌کنند هم او سکوت کرده است و این سکوت مرموز است، بیشتر به آرامش قبل از توفان می‌‌ماند.
کی‌روش آرزوی منچستر را دارد اما ظاهرا منچستر آرزوی کی روش را ندارد، او درگیر با شیاطین سرخ است و البته منتظر و کمین کرده. کارلوس در انتظار فروردین ماه است تا بداند رئیس فدراسیون دقیقا چه کسی خواهد بود؟ دقیقا کدام رئیس به آن صندلی تکیه می‌زند؟
برخی مربیان داخلی هم روی مغز او رژه می‌روند، در آنسو الاهلی مصر در نزدیکی اهرام ثلاثه به او پیشنهاد مربیگری داده که خودش به تنهایی برای کی‌روش ناراحت کننده است، او رویای منچستر دارد اما الاهلی به او پیشنهاد مربیگری می‌دهد.
کی روش بزودی به ایران می‌آید و خبرهای ریز و درشت و حتی پشت پرده‌ها را خبردار می شود.
اما فرمول کی‌روش چیست؟ آیا دنبال بهانه می‌گردد و می رود؟ منتقدان می‌گویند: کجا برود؟ کجا بیشتر از ایران به او پول می‌دهند؟ موافقانش می‌گویند خدا نکنه برود، او رد‌پایی در ایران در استفاده از جوان ها و نوع فرماندهی باقی گذاشته که می‌تواند مربیان زیادی بسازد. او باید بماند و بازهم در تزریق شجاعت با برنامه به ما چیزهای بیشتری بیاموزد.
آن چه مسلم است این که کی‌روش در حال تصمیم گیری است. او در حال کوشیدن برای پیدا کردن راه آینده است. باید صبر کرد و دید.
