انتخاب امیر قلعه نویی به عنوان سرمربی جدید تیم ملی از برخی جهات یک ریسک از سوی فدراسیون فوتبال محسوب می شود. تیم ملی در 12 سال گذشته سرمربی غیرایرانی به خود دیده بود و انتخاب یک سرمربی ایرانی شاید اتفاقی نبود که هواداران فوتبال منتظر آن باشند. امیر قلعه نویی پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر به شمار می رود، با این وجود چالش های مهمی سر راه سرمربی ایران در جام ملت های 2007 وجود دارد. «ژنرال» در حضور دوباره اش روی نیمکت ایران کار ساده ای برای غلبه بر این چالش ها ندارد.
بی اعتمادی به مربی ایرانی
از فروردین 1390 تیم ملی ایران با سرمربی خارجی به کار خود ادامه داد. نتایج قابل قبول کارلوس کی روش و دراگان اسکوچیچ در کنار موفقیت های برانکو ایوانکوویچ این اعتقاد را برای خیلی از هواداران فوتبال ایجاد کرده است که ایران با حضور سرمربی خارجی تیم موفق تری خواهد بود. نتایج نه چندان قابل قبول امیر قلعه نویی، علی دایی و افشین قطبی در فاصله حضور مربیان خارجی هم این نظر را نزد مخالفان مربی خارجی تقویت کرده است. قلعه نویی برای اثبات توانایی های مربی ایرانی جام ملت های آسیا را پیش رو دارد. او در دومین حضورش در جام ملت ها باید نتیجه ای به مراتب بهتر از 2007 بگیرد.
کنار آمدن با ستاره ها
یکی از موارد قابل اشاره در دوران طولانی مربی گری قلعه نویی در فوتبال ایران نحوه تعامل او با ستاره های تیمش بود. او در این زمینه با مشکلات قابل توجهی روبرو شد؛ فرهاد مجیدی، مهدی رحمتی، جواد نکونام، مجتبی جباری و چند ستاره دیگر استقلال در مقاطعی با قلعه نویی به مشکل برخوردند. سرمربی سابق گل گهر در زمان حضورش در تیم ملی هم نتوانست خیلی رابطه ایده آلی با ملی پوشان شاخص آن دوره ایجاد کند. این یک چالش مهم برای جانشین کی روش است؛ آیا او می تواند رگ خواب ستارگانی که با دراگان اسکوچیچ هم به سازش کامل نرسیدند به دست آورد؟ قلعه نویی البته نسبت به دهه هشتاد پخته تر نشان می دهد و حتما به مدیریت این موضوع فکر می کند.
رابطه با رسانه ها
عدم تفاهم با برخی رسانه ها یکی دیگر از مشکلات قلعه نویی در دوره اول حضورش در تیم ملی بود. او برای ایجاد وفاق این بار باید رویه مناسب تری پیش بگیرد. سرمربی پیشین سپاهان به خوبی می داند که همه طرفدار او نیستند، به ویژه اینکه یک چهره استقلالی محسوب می شود و باید رابطه اش با رسانه ها و هواداران را به یک رابطه متعادل برساند.
مشکلات باقی مانده از قبل
مواردی هم به غیر از سه مورد فوق وجود دارد که هر مربی دیگری هم اگر امروز سرمربی تیم ملی بود، با آن روبرو می شد. در زمان برگزاری جام جهانی مردم نگاه یکپارچه ای به تیم ملی نداشتند، این عدم حمایت همه جانبه از تیم ملی، مشکلات و حواشی زیادی ایجاد کرد. حواشی دیگری هم اطراف تیم بود که شاید همچنان باقی مانده باشد.
دودستگی طرفداران تیم ملی هم در این سال ها همیشه وجود داشته؛ حامیان و مخالفان کی روش شدیدا علیه هم جبهه می گرفتند حتی در زمان ویلموتس و اسکوچیچ. این دودستگی ها شاید دوباره علنی شود. به غیر از این موارد باید به مشکلات پشتیبانی تیم ملی و ضعف در ترتیب بازی های دوستانه هم اشاره کرد.
