هزینه های ورزش را جدی ببینید

این روزها بحث بودجه سال 1402 بسیار داغ است. دولت برنامه را به مجلس داده و نمایندگان در کمیسیون های تخصصی بایـــــــــــد در مورد زیرشاخه های مختلف این برنامه نظر دهند.
آنچه روشن است اینکه دغدغه اول نمایندگان مردم در مجلس باید معیشت و اقتصاد مردم باشد؛ اما اینکه به ورزش به عنوان مقوله ای غیرجدی نگاه شود و مثل مدارس، حکم زنگ تفریح پیدا کند، عادلانه نیست.
ورزش به عنوان پدیده ای که نگاه تمام جامعه را به دنبال خود دارد می تواند همواره اثراتی محسوس روی نشاط یا افسردگی جامعه داشته باشد. قهرمانان رشته های مختلف، عزیز مردم می شوند چون مردم ورزش را با گوشت و پوست و تمام احساس شان دنبال می کنند.
اما ورزش با وجود اثرگذاری کلان در لایه های مختلف جامعه آن طور که باید و شاید توسط مجلس مورد اقبال و لطف قرار نمی گیرد. ورزش کشور این روزها درگیر مسائل متعددی است که بعضی از آنها به دلیل نبود منابع مالی متوقف می مانند.
جدا از پروژه های بزرگ، برنــــــــــامــــه هـــــای مختلــــــف فدراسیون ها (که خــــــــود را برای بازی های آسیایی سال آینده آماده می کنند) مختل می شود چون آن طور که باید و شاید مورد حمایت مالی قرار نمی گیرند.
مجموعه های ورزشی بزرگ ما در خطر تخریب هستند و ورزشگاه آزادی به عنوان تنها ورزشگاه استاندارد تهران، معطل 600 میلیارد تومان است تا نونوار شود و بتوانیم سال های آینده هم از آن استفاده کنیم؛ اما چنین پولی موجود نیست.
جدا از ورزش قهرمانی که بخش چشمگیر وزارت ورزش است و این وزارتخانه همواره با نتایج این بخش قضاوت می شود، بخش دیگری هم در وزارتخانه سئول، مأموریت دارد برای توسعه ورزش تلاش کند: معاونت همگانی.
ساخت و ساز و مرمت و نگهداری، ورزش قهرمانی، ورزش همگانی، پوشش همه امور فدراسیون های المپیکی که در ارتباط با کمیته ملی المپیک برای بازی های آسیایی و المپیک فعالیت می کنند، از جمله مواردی است که باید به شکلی جدی مورد توجه قرار گیرد تا رقابت قهرمانان نجیب ما با قهرمانان کشورهای دیگر، نابرابرتر از این نشود.
انتظار مردم از نمایندگانشان در مجلس به طور قطع در زمینه معیشت است؛ اما اگر بنا باشد به امور دیگر پرداخته شود، مردم توقع نگاهی منصفانه و عادلانه به مقوله ورزش دارند.
ورزش می تواند جلوی بسیاری از کاستی ها و ناراستی ها را بگیرد؛ به شرط آنکه دست مدیرانش برای سرمایه گذاری در بخش های مختلف، بسته نباشد. قطعاً باید بودجه را هدفمند و برنامه ریزی شده تزریق کرد. این هدفمندی را می توان در مورد ورزش چندبرابر کرد. نمایندگان می توانند به ازای بودجه برنامه مدون بخواهند؛ اما کاش با روی باز با مقوله ورزش روبه رو شوند و مدیران ورزش کشور را در تنگنا نگذارند.