فدراسیون فوتبال در هر موضوع بحث برانگیزی که مرتبط با این فدراسیون باشد، سکوت می‌کند و گویا این سیاست خسته کننده پایانی ندارد.
ین روزها فوتبال ایران حال و روز خوبی ندارد و شرایط آن روز به روز آشفته‌تر می‌شود. نمونه آخر آن موضوع تغییراتی است که در تیم امید رخ می‌دهد و گویی هر اتفاق جدید به سکوت فدراسیون فوتبال شدت می‌بخشد. وضعیت بغرنج تیم امید، برگزاری جلسات اضطراری کمیته فنی و توسعه فدراسیون را به دنبال داشت. جلساتی که با وجود تصمیمات مهم اتخاذ شده در آن، از سوی سایت فدراسیون فوتبال اطلاع‌رسانی صورت نگرفت.
سطح اطلاع‌رسانی در فدراسیون فوتبال در خصوص اتفاقات و اخبار مهم آن، آنقدر نزول پیدا کرده که رفت و آمدهای سرمربی تیم امیدش به فضای مجازی کشیده می‌شود. فرهاد مجیدی با رفتار قهرآمیزش نسبت به کمیته فنی، تصمیمات آنها را زیر سؤال برده و بدون توجه به مسائل مطرح شده در این کمیته، استعفای اینستاگرامی می‌دهد.
پس از استعفای فرهاد مجیدی بحث‌های زیادی در خصوص انتخاب سرمربی به میان آمده است. موضوع انتخاب حمید استیلی به عنوان جانشین مجیدی در حالی از روز گذشته در رسانه‌ها مطرح شده که فدراسیون فوتبال هنوز هیچ واکنشی نسبت به این موضوع نداشته است. در حالی که تمام رقبای آسیایی ایران در راه المپیک تمرینات آماده‌سازی خود را آغاز کرده‌اند، اما ظاهراً فدراسیون فوتبال ما هنوز اندر خم یک کوچه است...
تیم امید ایران همانند فرزندی است که پدرش سرپرستی این فرزند را هر روز به دست یک نفر می‌سپارد و تکلیف خودش را نمی‌داند. مانند فرزندی که از بلاتکلیفی‌اش بغض کرده و این بغض ادامه دارد و این پدر، همچنان با سکوتش به شدت این بغض اضافه می‌کند. مشخص نیست در حال حاضر تیم امید در فدراسیون فوتبال بازیچه دست چه افرادی است که در بلاتکلیفی محض به سر می‌برد و این سیاست سکوت که در قبال هر مسئله‌ای اعمال می‌شود، وضعیت را بغرنج‌تر می‌کند. سیاست خسته کننده‌ای که مسلماً هیچ کمکی هم به این فدراسیون نکرده و اتفاقاً بار انتقادات را سنگین‌تر هم می‌کند.
سایت فیفا پیش‌تر در مطلبی با اشاره به صعود تیم‌های ایران در رده‌های مختلف به جام جهانی برای فوتبال کشورمان از لفظ «پنج ستاره» یاد کرده بود و با شرایط کنونی باید گفت که سکوت، ستاره ششم این فدراسیون است.
