بیچاره ورزش که طفل سرراهی است!

 

 

 

 

بیچاره ورزش که طفل سرراهی است و فقط موقع موفقیت‌ها دیده می‌شود، در حالی که جهان پیشرفته سال‌هاست که فهمیده سرمایه‌گذاری در ورزش چه نتیجه‌ای در جامعه دارد.

 

مقام عالی وزارت فرمودند مراکش را می‌بریم و عیدی می‌دهیم. نه! مشکل بزرگ‌تر از آنی است که فکر می‌کردیم.

 

12 سال پیش در چنین روزهایی محمد علی‌آبادی می‌گفت در جام جهانی مکزیک را می‌بریم، یک مساوی از پرتغال می‌گیریم و بردن آنگولا هم که کاری ندارد، ولی نشد، البته معلوم هم بود که نمی‌شود، اما می‌شد فدراسیون را کله کرد. حالا جناب مقام عالیه وزارت حکم فرمودن که روز عید فطر مراکش را می‌بریم و به مردم عیدی می‌دهیم!

 

فرضاً که بردیم، شما چرا عیدی می‌دهید، مگر شما بردید؟ عزیزان فکر می‌کنند جام جهانی طبقه چهارم ساختمان سئول است و همه زرخریدشان که حکم صادر کنند. نه برادر(ها) اینجا میدان ورزش است. اگر قرار است موفق شوی باید بذرش را چند سال پیش می‌کاشتی، یهو سروکله‌ات پیدا شود و چهار تا عکس بگیری و از جیب بیت‌المال یک خرجی هم ‌بکنی، اینطور نیست.

 

بیچاره ورزش که طفل سرراهی است و فقط موقع موفقیت‌ها دیده می‌شود، در حالی که جهان پیشرفته سال‌هاست که فهمیده سرمایه‌گذاری در ورزش (آن هم همگانی) چه نتیجه‌ای در نشاط، سلامت و شادابی جامعه دارد. چه فایده حالا ما هی فریاد بزنیم، مگر با توسعه ورزش هم می‌شود پز داد و مراسم برگزار کرد. خانه از پای‌بست ویران است.